Heb jij soms ook moeite met het stellen van grenzen? Want waar worden grenzen gemaakt ? In je hoofd, of in je hart ? En wat is dan oprecht ?
Grenzen worden vaak in het hoofd gemaakt, als een afweging of een opsomming van gebeurtenissen die je niet meer wenselijk vind in je leven. We trekken al snel een grens vanuit het hoofd.
Dit wil ik niet !!! En terecht dat je bepaalde dingen echt niet meer wenselijk vind. Maar vaak gaat er een hoop schuil achter de grens die je blijkbaar te trekken hebt. Het gaat er vooral over hoe neem je de beslissing? Op rationele argumenten? Of luister je naar je hart.
Ken je dat, dat je hart soms al onrustig is voordat er werkelijk iets is gebeurd? Of je iets aanvoelt komen en niet kunt plaatsen? Je hart is eerder dan je gedachten, je neemt waar in je hart en wetenschappelijk gezien kent je hart geen tijd of ruimte. Ze kan dus al veel eerder ervaren. Als je voor grote beslissingen staat of je wilt nog eens goed overwegen, vraag dan je hart wat ze je wil vertellen. Vraag het gewoon, ga niet in je hoofd er allerlei dingen aan verbinden maar vraag je hart.
Laat je denken los en vertrouw dat je gewezen gaat worden wat werkelijk goed is te doen. Je hart kent de weg, die is onvoorwaardelijk
Reactie plaatsen
Reacties