De natuur leert me zoveel
Ik ben niets liever dan in de natuur. Blote voeten op de aarde. Vuur stoken .Geen materie.Geen moeten. Alleen maar zijn.
Het herinnert me telkens aan de eenvoud en de natuurlijke flow van het leven. Meebewegen zoals het komt. Kijk naar de bladeren aan de boom als de wind of storm erdoorheen waait. Ze bewegen ieder op hun eigen manier. Zonder weerstand of gevecht en ze staan elkaar niet in de weg. Ze bewegen op hun eigen authentieke manier. En als de storm is gaan liggen stralen ze weer even sterk in het licht van de zon.
Kijk naar het water. Het water stopt nooit. Je kunt haar ook niet duwen.In al haar eenvoud weet ze hoe ze moet stromen. De herfst die alles los laat om voedend te zijn in de jaarlijkse cyclus. De winter die verstilling vraagt. De lente die nieuw leven schenkt. De zomer in volle glorie. We zijn niet gemaakt om stress te moeten incasseren. We zijn niet bedoeld om altijd maar keihard te werken. Het is het systeem die zo uitgegroeid is dat er verwacht word dat we hierin meedragen. Maar het is ver verwijdert van onze natuur met alle lichamelijke en emotionele problemen die daardoor ontstaan.
Onthaasten. Meebewegen zoals het leven zich aandient. Weerstand los laten. Terug naar eenvoud. Ballast overboord
Die flow is voor mij de flow van het zijn.Zoals de natuur hem mij laat zien. Waarin ik thuis kom ❤️
Reactie plaatsen
Reacties